ตอนที่ 6: I can change!...By myself

        สวัสดีทุกคนน เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ในวิชาApp Jap Ling เราได้ฝึกเล่าเรื่องหรือ story telling  เป็นภาษาญี่ปุ่นและเรื่องที่เราได้เล่าฝึก story telling คือ เรื่อง外国人 มาดูกันเลยว่าการเล่าเรื่องเป็นภาษาญี่ปุ่นครั้งแรกของเราเป็นยังไง

    ถอดเทปครั้งแรก เรื่อง 外国人:

 あるロービーでソファーがありました。そのソファーが二人の男が座りました。一人の男が新聞を読んでいましたが、もう一人は何もしないで、座りました。あのう…あのう、そしてもう一人の外国人がいました。その外国人が地図を持っていて、何もしないで座っている男に目が会ってしまいました。あのう…あのう、何もしないで座っている男が外国人と目が会ってしまって、ちょっとびっくりして、その外国人が怖いみたいで、その外国人と話さないようにとなりの新聞を読んでいる男と新聞を読みました。その外国人はその男が新聞を読んでしまったと見て、この男はおかしいなと思いました。

   ในการฝึก story telling ครั้งแรกนี้ ตอนแรกคิดว่าเรื่องที่ต้องเล่านั้นไม่ยากมาก(ดูจากรูปเรื่อง赤ちゃんของเพื่อนดูยากกว่า) แต่พอเริ่มเล่า รู้สึกว่าเล่าไม่ค่อยดีเท่าที่ควร เล่าไปเล่ามาก็รู้สึกงงตัวเอง เพราะไม่รู้คำศัพท์  ดังนั้นคำส่วนใหญ่ใช้การอธิบายยาวๆแทนใช้คำศัพท์หนึ่งคำเช่น นั่่งเฉยๆใช้อธิบายไปว่า「何もしていない 」ซ่อนตัวหลังหนังสือพิมพ์「新聞をいっしょに読みました 」หรือสบตา(ที่จริงที่ในเรื่องใช้คำว่า目が会うซึ่งเป็นคำที่ถูกแต่ที่จริงไปถามเพื่อนก่อนเล่า   -_-") เป็นต้น และด้วยความตื่นเต้นและไม่รู้ต้องเล่ายังไงต่อจนทำให้ลืมดูภาพประกอบในขณะเล่า ทำให้อธิบายตัวละครในเรื่องไม่ละเอียดพอ เช่นตอน พูดถึงตัวละครชาวต่างชาติ ก็ลืมอธิบายลักษณะทั้งหมด  นอกจากนี้พอฟังจากที่ได้เทปอีกทีจะมีช่วงที่ใช้คำว่า あのう, ช่วงที่พูดซ้ำคำเดิมหรือช่วงที่เงียบไปเลย เยอะมาก